Bong Joon-ho’s Parasite of de wereldfilm van het jaar.
Op zondag 3 mei 2020 werd voor de tweede keer een Sembène Award uitgereikt aan de beste wereldfilm die het afgelopen jaar in België te zien was. Volgens de critici. We kregen van MOOOV de vraag waarom onze nummer 1 Parasite van de Zuid-Koreaanse filmmaker Bong Joon-ho was. Antwoord hieronder.
Er zijn het afgelopen jaar heel wat sterke wereldfilms vertoond in ons land maar de beste en meest unieke in het rijtje is voor mij Parasite van Bong Joon-ho.
Het is een film die zowel critici als cinefielen én het grote publiek overtuigde, die tegelijk typisch Zuid-Koreaans en universeel is én die een politiek statement maakt via satirisch entertainment.
Parasite is een film die vol woede zit maar toch niet als een belerende aanklacht aanvoelt, het is een dystopie die niet futuristisch is zoals veel Hollywoodfilms maar hedendaags.
Net als Memories of Murder, The Host, Mother, Snowpiercer en Okja is Parasite een modern sprookje dat focust op de nachtmerrie van het uitbuiten van mens en wereld door het grootkapitaal. Bong Joon-ho wil steeds de maatschappij een spiegel voorhouden, ook al is het beeld niet altijd flatterend.
In Parasite botsen de rijke bovenklasse en de werkloze onderklasse. Een conflict dat de cineast ook uitdrukt in de topografie en architectuur, in de verticale structuur van de stad en in de opdeling van de luxueuze villa waar de ontmoeting van beide klasse leidt tot geweld. “Ik hou niet van geweld maar van chaos, van het moment waarop alles op zijn kop staat” zegt Bong Joon-ho en het is via deze chaos dat hij peilt naar de relatie tussen klassenstrijd en identiteit.
Dat gebeurt op een heel fysieke en zintuiglijke wijze. Bong Joon-ho is een fan van Franse cinema, en de invloed van Claude Chabrol is overduidelijk, maar in Parasite zeggen heel Zuid-Koreaans ogen en gelaatsexpressies meer dan woorden. Niet toevallig is de grote dramatische woede explosie van de film verbonden met geur en met ruiken. Wat doet denken aan de “I love the smell of napalm in the morning” monoloog in Apocalypse Now. Maar dat is dan weer een ander verhaal. Laat ons gewoon nog eens genieten van Parasite!
IVO DE KOCK
