Best 10 van 2010: Dromen voor vandaag en morgen.
Wat is het leukste aan de eindejaarsperiode? De kerstboom, de cadeautjes, de kalkoen, de champagne of het vuurwerk? Nee, dat zijn al die lijstjes met beste boeken, tv-programma’s, cd’s en films van het jaar. Lijstjes die zeker bij filmliefhebbers de passies hoog doen oplaaien. “2010 was een extreem slecht filmjaar, de beste film was TOY STORY 3, met afstand” lazen we op een internetforum terwijl in een reactie sprake was van “toch wel meer fraaie films”. Mager beestje of topjaar? Daar wilden we toch even over nadenken. Te beginnen met een ‘best 10’ lijstje.
- THE SOCIAL NETWORK van David Fincher
- MR. NOBODY van Jaco Van Dormael
- THE IMAGINARIUM OF DOCTOR PARNASSUS van Terry Gilliam
- BAD LIEUTENANT: PORT OF CALL NEW ORLEANS van Werner Herzog
- INCEPTION van Christopher Nolan
- SHUTTER ISLAND van Martin Scorsese
- A SERIOUS MAN van Joel & Ethan Coen
- ENTER THE VOID van Gaspar Noë
- WHITE MATERIAL van Claire Denis
- DES HOMMES ET DES DIEUX van Xavier Beauvois
“Ik geloof niet in de vloek van Don Quichote,” zei Terry Gilliam in Deauville n.a.v. zijn opnieuw uitgestelde The Man Who Killed Don Quichote, “het geeft me iets om naar uit te kijken. Het ergste wat een creatief persoon kan overkomen is dat er in de toekomst niets is dat hij kan doen. Don Quichote is een project dat er altijd is om hopelijk ooit gerealiseerd te worden. Het meest beangstigende is eigenlijk de film echt te maken. Want zoveel mensen fantaseren ondertussen over hoe ie er moet uitzien dat het moeilijk wordt om aan die verwachtingen te voldoen”.
Films maken wordt in crisistijd niet eenvoudiger maar gelukkig lopen er voldoende auteurs rond met dromen voor vandaag en morgen. Opmerkelijk is dat de cineasten die in 2010 het meeste indruk maakten de menselijke geest en verbeelding tot onderwerp en motor van hun fictie bombardeerden.
David Fincher demonstreert hoe de geest van zijn protagonist het ritme van internet volgt, Jaco Van Dormael verbindt een levensverhaal met keuzes en fantasie, Terry Gilliam voert ons mee achter de spiegel die werkelijkheid en fantasie (leven en dood) zowel scheidt als verstrengelt, Werner Herzog toont hoe pijn de psyche vervormt, Christopher Nolan laat via dromen de werkelijkheid manipuleren, Martin Scorsese illustreert de band tussen waanzin en verbeelding, de broers Coen geven aan hoe fantasie tot apocalyptisch denken kan verglijden, Gaspar Noé filmt het leven als een out-of-body experience van een dode, Claire Denis duikt in de geest van een vrouw die zich geen leven kan inbeelden zonder link met de grond die anderen plotseling claimen en Xavier Beauvois dompelt ons onder in een gesloten universum waar een contemplatieve orde botst met een onbuigzame realiteit.
Naast die 10 emotionele mokerslagen bleven er nog films nazinderen: WENDY AND LUCY, RACHEL, WHERE THE WILD THINGS ARE, THE ROAD, INVICTUS, LES AMOURS IMAGINAIRES, LA RÉGATE, A SINGLE MAN, LEBANON, THE GHOST WRITER, ALICE IN WONDERLAND, GREEN ZONE, BROOKLYN’S FINEST, ANOTHER YEAR, LA PIVELLINA, THE KILLER INSIDE ME, THE AMERICAN, LA PRINCESSE DE MONTPENSIER, MACHETE en PRECIOUS.
IVO DE KOCK
