Festival du Cinéma Américain de Deauville 2019: Feesteditie met indie stempel
Van 6 tot 15 september loopt in de Normandische badstad Deauville de 45ste editie van het ‘Festival du Cinéma Américain de Deauville’. “Een dubbele feesteditie” zegt festivaldirecteur Bruno Barde verwijzend naar 45 jaar festival en 25 jaar competitie, “waarmee we de rijkdom van de figuren en de films die onze verbeelding verfraaien in de verf willen zetten.”
Zowel de jury voor de ‘Grand Prix’ als die voor de ‘Prix Révélation’ worden voorgezeten door vrouwen, respectievelijk icoon Catherine Deneuve en toneel- en filmactrice Anna Mouglalis, en dat is geen toeval. Met typische Franse flair en literaire bevlogenheid stelt Barde in zijn edito dat “de in Deauville aanwezige talenten esquisseront des vagues d’éternité qui chasseront le vague à l’âme de l’Amérique d’aujourd’hui. Voici venu le temps de floraison d’un fusain féminin qui dessine l’avenir d’une manne filmique.”
Even vertalen en tussen de lijnen lezen: het festival wil via films de geest van het Trump tijdperk verjagen en met ‘vrouwelijk houtskool’ het vuur van de toekomstige cinema aanwakkeren. Daar waar de selectie jaar na jaar tracht Amerika een spiegel voor te houden wil het festival nu ook een statement maken over de positie van vrouwen in film en de filmwereld. Door exclusief prijzen te geven aan vrouwen: naast Kristin Stewart, Sienna Miller en Geena Davis (Deauville Talent Award) ook Sophie Turner (Hollywood Rising-Star). Maar ook door een significant aantal vrouwelijke filmmakers te selecteren voor de competitie: zes van de veertien films werden geregisseerd door vrouwen. Terwijl er in de andere secties (Premières, Les Docs de l’Oncle Sam) nog een pak vrouwelijke regisseurs aan bod komen.
Met negen debuutfilms kan de competitie ook verrassende ontdekkingen opleveren. Naast Cannes revelatie The Lighthouse (Robert Eggers) kijken we uit naar het white supremacy drama Skin (Guy Nattiv), het verhaal van een mysterieuze verdwijningszaak Knives and Skin (Jennifer Reeder), het queer survival verhaal Port Authority (Danielle Lessovitz), het intrigerende 17de eeuwse marionetten verhaal Judy and Punch (Mirrah Foulkes) en het tijdens de New York Blackout Riots van 1977 spelende The Wolf Hour (van Two Gates of Sleep regisseur Alistair Banks Griffin). Maar het kan natuurlijk evengoed dat Bull (Annie Silverstein), Ham on Rye (Tyler Taormina), Mickey and the Bear (Annabelle Attanasio), Share (Pippa Bianco), Swallow (Carl Mirabella-Davis), The Climb (Michael Angelo Covino), The Peanut Butter Falcon (Tyler Nilson & Michael Schwartz) en/of Watch List (Ben Rekhi) betoverend en beklijvend blijken.
Wat betreft de ‘Premières’ zet een trend van de laatste jaren zich door in Deauville. De grote commerciële kanonnen blijven afwezig en ruimen plaats voor films met een groter arthouse gehalte. Voor indies. Sienna Miller krijgt een rode loper moment met de thriller American Woman (Jake Scott), Kristen Stewart met de Jean Seberg biopic Seberg (Benedict Andrews) en Sophie Turner met het misdaad liefdesdrama Heavy (Jouri Smit) terwijl ook The Wind (Emma Tammi), The Hummingbird Project (Kim Nguyen) en Greener Grass (Jocelyn DeBoer & Dawn Luebbe) voorgesteld worden. Blikvangers zijn evenwel Waiting for the Barbarians van Embrace of the Serpent regisseur Ciro Guerra, Charlie Says van American Psycho cineaste Mary Harron, een film over de vrouwelijke medeplichtigen van Charles Manson, en Terrence Malicks nazi-drama A Hidden Life.
Traditioneel zijn ook de Docs interessant. Er is een documentaire over de eerste AIDS behandelingen (5B, Paul Haggis en Dan Krauss), een legendarische ruimtemissie (Apollo 11, Todd Douglas Miller), sound engineers (Making Waves: The Art of Cinematic Sound, Midge Costin), de productie van Ridley Scotts ondertussen 40 jaar oude Alien (Memory, the origins of Alien, Alexandre O. Philippe), Miles Davis (Miles Davis: Birth of the Cool, Stanley Nelson), vrouwen in Hollywood (This Changes Everything, Tom Donahue) en een eco farming experiment (The Biggest Little Farm, John Chester).
Nieuw is de retrospectieve sectie ‘American Heritage’ die Amerikaanse filmklassiekers toont die een 4K restauratie kregen en opnieuw in de bioscoop vertoond zullen worden. Alvast in Frankrijk waar de re-release van Richard Kelly’s Donnie Darko deze zomer een succes bleek (met reeds 20.000 toeschouwers in drie weken, een cijfer dat nog zal toenemen). Angel Heart (Alan Parker), The Miracle Worker (Arthur Penn) en First Blood (Ted Kotcheff) worden vertoond. Samen met de wat miskende The Long Island Trilogy van Hal Hartley: Simple Men, Trust en The Unbelievable Truth.
Het festival opent met een vertrouwd ogende variatie op Woody Allens thema’s A Rainy Day in New York en sluit met Wasp Network, een Amerikaanse film van de Franse filmmaker Olivier Assayas over een Cubaanse infiltratiepoging in Miami. Na Jacques Audiards The Sisters Brothers vorig jaar opnieuw “een illustratie van de wisselwerking tussen Amerikaanse en Europese cinema” volgens Bruno Barde die de loftrompet bovenhaalt: “Olivier past het adagium van François Truffaut toe: een goede film is een film die een gezichtspunt inneemt tegenover de wereld en de cinema.” Dat is ook de visie van het festival van Deauville en de rede waarom het voor ons niet snel genoeg 6 september kan zijn.
IVO DE KOCK
