Frank Darabonts The Majestic: Nostalgisch én grimmig
THE MAJESTIC
Als hedendaagse Frank Capra is Frank Darabont (The Shawshank Redemption, The Green Mile) een meester in het dooreenweven van realiteit, fantasie en moraliteit. The Majestic lijkt een naïef sprookje over een jonge scenarist met geheugenverlies die, wanneer hij «per ongeluk» in een Californisch stadje belandt, zowel zijn identiteit herontdekt als zijn integriteit herwint.
THE MAJESTIC
Maar de prent blijkt snel veel complexer. Tegelijk een liefdesverklaring aan het medium film, een ode aan de democratie en het gemeenschapsgevoel, een illustratie van de kracht van liefde en een veroordeling van hypocrisie en vervolging. Frank Darabont speelt in op nostalgie (herstellen en heropenen van een gesloten bioscoop) maar onthult grimmige emoties onder de glamour (woede, haat, jaloezie, pijn). Het schijnbaar zorgeloze naoorlogse Amerika blijkt een getormenteerde maatschappij. Angst (voor de communisten) heerst in Los Angeles en verlies tekent de psyche van de bewoners van het dorpje Lawson (velen sneuvelden tijdens W.O.II).
THE MAJESTIC
Scenarist Peter Appleton (Jim Carrey) wordt zelf het ultieme fictiepersonage: zondebok-op-de-vlucht voor Hollywood, teruggekeerde held in zijn nieuwe thuishaven. In beide gevallen gaat het om projecties. Individuen en groepen duwen Peter/Luke in een rol die hem op het lijf geschreven lijkt. The Majestic introduceert filmmagie in het ware leven maar toont zich ook bijzonder kritisch voor de filmwereld en de Amerikaanse maatschappij. Frank Darabont haalt uit naar een «bitter en enggeestig geworden Amerika» én veroordeelt openlijk de communistenjacht.
Het opvoeren en ontmaskeren van de fameuze HUAC-hearings kan ook gelden als een waarschuwing tegen een terugkerende onverdraagzaamheid. Opmerkelijk is de herwaardering van de Capra-cinema, het nadrukkelijkst tijdens de slotspeech en het triomfantelijke onthaal van de held in zijn nieuwe gemeenschap.
THE MAJESTIC
Het bonusmateriaal is jammer genoeg wat mager. Er is de «volledige» (5 minuten durende) versie van de film-in-de-film «Sand Pirates of the Sahara». Plus 7 verwijderde scènes die vooral de aankomst van Peter in de studio (wanneer iedereen zich van hem afkeert) uitdiepen en (overbodige) informatie (geheugenverlies, herstelkosten bioscoop, de hik van Adèle) verschaffen. Jammer genoeg ontbreekt een documentaire over blacklisting.
IVO DE KOCK
(Artikel verschenen in Film & Televisie, n° 529, februari 2003)
THE MAJESTIC