Abdellatif Kechiche’s Mektoub, My Love: Canto Uno: Het mysterie van levenskracht

MEKTOUB, MY LOVE: CANTO UNO

Vijf jaar na het tumultueuze succes van La Vie d’Adèle reageert Abdellatif Kechiche zowel op dit rond pijnlijke emoties draaiende amoureus coming-of-age drama als op wat de Frans-Tunesische filmmaker ziet als een “angstaanjagend tijdsgewricht dat me een gevoel van malaise bezorgt.” Hij doet dit met een in joie de vivre gedrenkte ode aan de schoonheid van liefde en vrouwelijke lichamen. Mektoub, My Love: Canto Uno is een melancholische film vol licht, lust en leven.

MEKTOUB, MY LOVE: CANTO UNO

Het is de meest warme, autobiografische en utopische emo-trip van de regisseur van L’esquive, Venus Noire en La graine et le mulet. Kechiche verstrengelt in zijn zesde, losjes op een roman van François Bégaudeau gebaseerde, film 1994, zon, strand, vakantie, vriendschap en passie met alledaagse avonturen van jongeren tijdens een zomer in Zuid-Frankrijk. Deze eerste aflevering van wat een naar het mysterie van levenskracht peilend episch film fresco belooft te worden balanceert op de grens van voyeurisme en exhibitionisme. Respectvol en meeslepend.

Dat de eenvoud en lichtvoetigheid van Mektoub, My Love: Canto Un bedrieglijk is blijkt al uit de openingsscène. De gelukzalige onbezorgdheid waarmee de jonge Amin door de natuur fietst slaat om in complexe, verwarde emoties wanneer hij glurend door een zonnewering getuige is van de vrijpartij van zijn jeugdvriendin Ophélie en neef Tony. Het is meteen de laatste stomende seksscène maar lust en verlangen blijven een onderstroom en achter de kalme blik van de immer observerende Amin schuilen chaotische gevoelens verbonden met adolescentie en prille volwassenheid.

MEKTOUB, MY LOVE: CANTO UNO

Ook al lijkt het rituele leventje van de jongeren in Sète zorgeloos, oppervlakkig en repetitief. De uit Parijs afgezakte Amin schuimt met Tony de stranden af, flaneert met meisjes door de stad waar zijn moeder een restaurant runt en bezoekt de boerderij van Ophélie’s ouders. De vitaliteit die uitgaat van de (dans)feestjes die Amin meemaakt en de geboortes van geitjes waarvan hij getuige is, werkt aanstekelijk maar toch blijft hij afstandelijk. Een koele observator die het verhaal van Tony, Ophélie, zijn moeder, zijn oom en de meisjes Céline en Charlotte geamuseerd registreert.

We zijn in Mektoub, My Love: Canto Uno getuige van de geboorte van de eenzame, verliefde blik van een kunstenaar die tegelijk midden in én compleet naast het leven staat. Amins achtergrond is die van Kechiche en de jongeman is duidelijk een cineast in spe. Iemand die zich als een vampier opsluit in zijn kamer om Russische zwartwitfilms te bekijken en door zijn moeder het licht en het leven wordt ingejaagd met “Va t’amuser! Profite!”. Een advies dat ver staat van de traditionele ouderlijke smeekbede om ernst en verantwoordelijkheidszin en Kechiche aanzet om via de ogen van zijn alter ego te kijken naar levensvreugde en levenskracht. Knipogend naar Pulp Fiction en Le Grand Blue gooit hij het psychodrama, de malaise, de traumatische emotionele wonden en de identiteitscrisis over boord. Om te focussen op een pure, uitgezuiverde emotionele realiteit die ons ‘het leven in beweging’ toont. Vreugdevol ondanks het liefdesverdriet. Hoopvol en dronken van levenslust.

MEKTOUB, MY LOVE: CANTO UNO

Kechiche cirkelt met zijn camera rond lichamen zoals Amin zijn fototoestel richt op de pas geboren geitjes. Vol fascinatie, verwondering, ontzag en respect. Met tederheid en ontroering. Want waar de regisseur en zijn alter ego naar zoeken is de magie en het mysterie van het leven. Daarbij komen ze terecht in een spanningsveld tussen voorbestemming en vrijheid, tussen verleden en heden, tussen drang en frustratie, tussen liefde en narcisme. Het terrein bij uitstek van de Bildungsroman en Kechiche laat ons in deze eerste film ballade kennismaken met een protagonist die droomt, wacht en hoopt maar getransformeerd wordt door het leven. Benieuwd hoe zijn bestaan en wereld verder evolueert.

IVO DE KOCK

GENRE romantisch drama

REGIE Abdellatif Kechiche

SCENARIO Abdellatif Kechiche & Ghalia Lacroix naar François Bégaudeau

FOTOGRAFIE Marco Graziaplena

MONTAGE Nathanaëlle Gerbeaux & Maria Giménez Carvallo

CAST Shaïn Boumedine (Amin), Ophélie Bau (Ophélie), Salim Kechiouche (Tony), Lou Luttiau (Céline), Delinda Kechiche (mama Amin), Alexia Chardard (Charlotte)

PRODUCTIE F – 2017 – 174’

DISTRIBUTIE Cinéart

RELEASE 2 mei

MEKTOUB, MY LOVE: CANTO UNO