Roland Emmerichs White House Down: De pacifist met de bazooka
WHITE HOUSE DOWN
Dat de vernielzucht van Hollywood-Duitser Roland Emmerich groot is weten we sinds Independence Day, The Day After Tomorrow en 2012. Daarbij gaat ook af en toe het Amerikaanse Witte Huis voor de bijl. Pijlsnel en radicaal in Independence Day, langzaam en systematisch in White House Down, een Die Hard–variant die lonkt naar de rampenfilm en de politieke thriller. Tevens een eerbetoon aan Barack Obama, zij het meer relativerend dan in The Butler, Lee Daniels misleidende ode aan de eerste Afro-Amerikaanse president.
WHITE HOUSE DOWN
Emmerich draait nooit meesterwerken maar levert steeds genietbare kwaliteit. Zijn White House Down overtreft moeiteloos Olympus has Fallen, Antoine Fuqua’s actiefilm waarin terroristen het ook voorzien hebben op de Amerikaanse president en een ravage aanrichten in het Witte Huis. Met dank aan betere acteurs (Tatum, Foxx, Gyllenhaal, Woods en Jenkins houden zich recht temidden de vele ongeloofwaardigheden), een sterkere ritmering, fraaiere actiescènes en explosies maar vooral ook een betere mix van humor en drama.
Het verhaal is ondertussen vertrouwd: een rebelse eenling (een gescheiden vader die afgewezen wordt wanneer hij solliciteert als veiligheidsagent voor het presidentieel team) die af te rekenen krijgt met gewelddadige extremisten en hooggeplaatste overlopers wanneer hij in het bezette Witte Huis zowel de president als zijn dochter tracht te redden. Gelukkig krijgt Cale hulp van beiden, de pacifistische president Sawyer en de betweterige video-blogster Emily zwaaien respectievelijk met een bazooka en een vlag in het heetst van de strijd.
WHITE HOUSE DOWN
White House Down is opmerkelijk genoeg geen donker, dystopisch post-9/11 apocalyptisch drama. Het gevaar voor een nucleaire holocaust mag dan groot zijn, deze thriller blijft hoopvol en optimistisch. Er gaat heel wat stuk op land en in de lucht maar de samenleving wankelt niet. Bovendien komen de slechterikken niet uit het hokje ‘externe vijand’. De media wijzen overhaast op moslimterroristen maar het blijkt te gaan om rechtsextremisten die gemanipuleerd worden door het militair-industrieel complex. Nadat de president dreigt uit te pakken met iets te pacifistische (en dus ook te weinig lucratieve) plannen. Een naar Amerikaanse normen ‘progressieve’ insteek, maar het beeld van de zwarte president (Obama dus) als perfecte democraat en vredesduif is ondertussen wel achterhaald.
IVO DE KOCK
GENRE actie
REGIE Ronald Emmerich
SCENARIO James Vanderbilt
FOTOGRAFIE Anna Foerster
MUZIEK Harald Kloer & Thomas Wanker
CAST Cahnning Tatum (Cale), Jamie Foxx (president Sawyer), Maggie Gyllenhaal (Finnerty), Richard Jenkins (Raphelson), James Woods (Walker), Jason Clarke (Stenz), Joey King (Emily)
PRODUCTIE USA – 2013 – 131’
DISTRIBUTIE Sony
WHITE HOUSE DOWN