Interview Sidney Lumet: “In Before the devil knows you’re dead verscheurt hebzucht een familie”
“Ik zeg niet graag welke van mijn films de beste zijn omdat het van de anderen weeskinderen maakt” benadrukte Sidney Lumet toen hij in Deauville Before the devil knows you’re dead voorstelde, zijn briljant familiaal misdaaddrama over de impact en oorzaken van een ontspoord overvalplan. Maar hij was zichtbaar trots op deze gedeconstrueerde variant op Dog Day Afternoon.
“Het vreemde is dat ik Before the devil knows you’re dead-scenariste Kelly Masterson nooit ontmoet heb,” aldus de regisseur van Serpico, Network, Prince of the City en The Verdict, “zij woont in Californië, ik in New York waar ik het script kreeg toegestuurd. Ik weet niet of ze aan een andere film werkte of dat de producenten haar oversteek niet wilden betalen. Met haar toestemming veranderde ik dingen. In het originele scenario waren de protagonisten geen broers en dat maakte het een conventionelere caper story. Wanneer het meer zou gaan over een familie dan over een roofoverval werd het beeld rijker”.
Wat sprak je aan in dit donker familieverhaal dat rond geld draait?
SIDNEY LUMET: Er zijn heel wat bronnen voor verhalen die altijd opnieuw opduiken. Een daarvan is hebzucht. Die heel antieke bron werkt omdat we er ons allemaal mee identificeren. In dit verhaal verscheurt hebzucht een familie. Door het nemen van een kleine, moreel foute,
beslissing ontstaat er een alsmaar groeiende sneeuwbal die uiteindelijk iedereen vernietigt. Dat is tegelijk waarachtig en entertainend, ook al is het zeer donker. We houden van monsters omdat we ergens diep in ons allemaal wel iets van monsters weten. Veel meer dan we willen toegeven. Acteurs willen liever Iago spelen dan Othello. Dat heeft te maken met de identiteit van het immer aanwezige kwaad.
Waarom koos je voor een flashbackstructuur?
LUMET: Die structuur heeft twee functies. Een, het helpt het verhaal vooruit want elke flashback levert nieuwe informatie. Twee, de flashbacks reveleren iets over het karakter van de personages. Het duurt tot de bijna laatste flashback van Philip Seymour Hoffman voor zijn emotionele instorting duidelijk wordt. Pas dan ontdek je de geschiedenis van zijn relatie met die familie. In de flashback van de vader krijg je daarna diens versie te zien. Het idee kwam van de scenariste maar ik vond het interessant, de film zou niet zo dramatisch geweest zijn wanneer hij op een rechtlijnige narratieve wijze verteld was.
De casting van de twee broers moet moeilijk geweest zijn maar het resultaat is verbluffend.
LUMET: De casting was niet evident omdat bij deze film alles afhing van de intensiteit. Zonder wordt het een conventioneel melodrama. Daarom was het belangrijk om de beste acteurs te hebben, niet noodzakelijk de grootste sterren maar wel grote talenten. Gelukkig volgden
de producenten me daarin. Ik weet niet of de film gewerkt zou hebben met minder getalenteerde acteurs. Het interessante is dat ik niet echt wist wie ik welke rol wilde laten spelen.
Toen ik het script naar Philip stuurde vroeg ik hem naar welke rol zijn voorkeur uitging. Hij is een verbazingwekkende acteur die ik niet alleen in films maar ook in theaterstukken zag. Het script beviel Philip enorm maar hij wist geen rol te kiezen. ‘Wie wil je voor de rol van Hank’ vroeg hij. ‘Ik weet het nog niet’ zei ik. Hank is een heel zwak personage en voor zo iemand kan je geen zwakke acteur hebben omdat het dan gewoon vervelend wordt. Je hebt de sterkste acteur nodig om het zwakste personage te creëren.
Ik dacht aan Ethan Hawke en stuurde hem het script met de vraag: ‘Philip weet nog niet welke rol hij gaat kiezen, ben je bereid de andere rol
te nemen?’. Ethan wou graag met Philip acteren. Uiteindelijk besloot Philip om Andy te spelen zodat Hank naar Ethan ging. Zij zagen elkaar niet tot de eerste repetities maar die gaven meteen vuurwerk. ×
FESTIVAL DE DEAUVILLE – 8 SEPTEMBER 2007
IVO DE KOCK
(Artikel verschenen in FILMMAGIE, n° 590, december 2008)
BEFORE THE DEVIL KNOWS YOU’RE DEAD; Sidney Lumet; USA 2007; 112’; met Philip Seymour Hoffman, Ethan Hawke; FILM: ****/ EXTRA’S: *** (commentaar, documentaire); dis. A-Film