The BFG: De reus en de dwerg in Steven Spielberg
THE BFG
Na twee ernstige grote mensen films, Lincoln en Bridge of Spies, keert Hollywood gigant Steven Spielberg met de Roald Dahl verfilming The BFG (De GVR) terug naar een jong publiek en het kind in zichzelf.
De GVR werd door critici niet ernstig genomen. Geforceerde cinema en eerder kinderachtig dan kinderlijk klonk het. Onterecht want The BFG is een film die werkt voor een jong publiek en ook erg persoonlijk is. Met briljante scènes zoals de grote reus die ’s nachts door Londen sluipt en zich verbergt voor mensenogen door op te gaan in het decor.
THE BFG
Behoorlijk filmisch en dat geldt ook voor het gebruik van 3D dat hier een meerwaarde biedt doordat Spielberg speelt met het contrast tussen de gigantische proporties van de reus in de stedelijke omgeving en zijn dwergstatuut in het berglandschap bij de andere, grotere reuzen. Ook in 2D werkt dit verschil in schaalgrootte. Alles is een kwestie van perspectief en gezichtspunt is de boodschap.
Wie wil kan er een metafoor over auteur/filmmaker Steven Spielberg in zien. In Hollywood geldt de succesvolle en productieve cineast als een reus maar in cinefiele kringen wordt hij in tegenstelling tot generatiegenoten Coppola en Scorsese gezien als een dwerg. Een vakman zonder meer en een producent van zeemzoet entertainment.
THE BFG
Spielberg voelt zich verwant met de protagonist van The BFG, een gevoelige reus die ’s nachts in de weer is om de dromen van mensen te vangen en in glazen bokalen te bewaren. Samen met zijn vriendin Sophie knutselt hij op artisanale wijze, de ingrediënten zorgvuldig doserend, nieuwe dromen in elkaar om ze daarna te injecteren in het onderbewustzijn van mensen. De parallel met filmprojectie is duidelijk en de verwijzing naar de cineast als arbeider in een droomfabriek evenzeer.
THE BFG
Dat Spielberg zich niet enkel op de borst klopt blijkt uit een persoonlijke, donkere scène die breekt met zijn zeemzoet imago. Wanneer Sophie de kamer van het jongetje dat voor haar bij de GVR leefde ontdekt, wordt de sfeer morbide. Want dat kind is dood, opgepeuzeld, en de reus treurt om dit verlies. Net zoals bij de ‘verdwenen’ kinderen van A.I. en Minority Report introduceert dit authentieke pijn in een sprookje. Angst en plezier gaan samen bij Spielberg, zijn vakwerk is ook een beetje persoonlijk.
IVO DE KOCK
THE BFG: Steven Spielberg, USA 2016, 117′; met Ruby Barnhill, Mark Rylance; extra’s: documentaires; FILM: *** / EXTRA’S: **; dis. Eone.
THE BFG