Mike Nichols’ The Graduate: And here’s to you, Mrs Robinson

dec 24, 2016   //   by Ivo De Kock   //   Algemeen, drama, film, genre, regisseur  //  No Comments
graduate-still

THE GRADUATE

500 Days of Summer, Little Miss Sunshine, Garden State, Rushmore; de invloed van de iconische sixtiesfilm The Graduate op de toon, de thema’s en de stijl van veel hedendaagse romantische komedies is overduidelijk. Mike Nichols tekende voor een melancholische meditatie over leven en liefde gedragen door twee ijzersterke duo’s: Dustin Hoffman & Anne Bancroft en Simon & Garfunkel.

“Na een van de eerste voorstellingen van The Graduate kwam een oudere dame – een columniste – op me af, ze richtte haar wandelstok op mij en sprak de profetische woorden: ‘Jouw leven zal nooit meer hetzelfde zijn’. Alsof ze mijn lot bezegelde. Natuurlijk had ze gelijk”. Aldus Dustin Hoffman die doorbrak met zijn vertolking van Benjamin Braddock, een rijke maar stuurloze jongeman op zoek naar een ‘andere’ toekomst.

the-graduate-2

THE GRADUATE

Benjamin ontdekt dat de wereld anders is dan hij in zijn jeugdige onschuld dacht en deelt zijn ontgoocheling en verveling met Mrs. Robinson, een oudere vrouw (en moeder van zijn vriendin) met wie hij een relatie aangaat. Dit laatste shockeerde eind jaren 60 sommige critici maar het grote publiek droeg deze romantische komedie meteen in het hart.

Daarvoor zorgde de oorworm-song Mrs. Robinson maar ook de toon van dit herkenbaar verhaal vol gevoelens van twijfel, vervreemding, teleurstelling en frustratie omwille van te hooggespannen verwachtingen. The Graduate is grappig en triest, gevoelig en ironisch, empathisch en hard, kritisch en intens. Kortom, complex én emotioneel. Een zeldzame film die via inzichten over personages de kijker ook in eigen hart laat kijken. Stilering trekt bij regisseur Mike Nichols geen muur op tussen het verhaal en de emoties; hij dwingt de kijker in de point of view van Benjamin en maakt zo de verwarring tastbaar.

“De filmstijl?,” vraagt Buck Henry, “dat van een jongen op de vlucht voor de waanzin”. De scenarist wijst op de “surreële seksuele spanning die in het huis hangt, wanneer Dustin op bezoek gaat bij mevrouw Robinson. Grappig maar ook krachtig”. Actrice Katherine Ross gelooft in de impact van de werkwijze van de regisseur: “Mike Nichols liet ons weken repeteren, zonder iets op te nemen. Dat was een gouden werkmethode: het gaf ons de kans om alles uit te proberen dat in ons hoofd opkwam”.

En de keuze voor Hoffman? Die veranderde volgens Henry veel: “Bij de castings sprong Hoffman er wel uit, alleen hadden we het volgende probleem: tijdens het schrijven hadden we rekening gehouden met wat wij ‘de surfboards’ noemden. Blonde, sterke, gezonde, Zuid-Californische types. Daar stond Dustin dan, alles behalve een ‘surfboard’. We zagen hem dan maar als een genetisch afvallertje. Want we wisten dat hij het moest worden. Hij was geweldig”. En The Graduate, dat is een krachtige film die eeuwig modern blijft.

IVO DE KOCK

THE GRADUATE; Mike Nichols; USA 1967; 105′; met Dustin Hoffman, Anne Bancroft, Katherine Ross; FILM: **** / EXTRA’S: **** (25 jaar later, een film uit de jaren ’60, analyse van een scène, de rol van muziek, audiocommentaar,…); dis. Universal

Leave a comment