Money Monster van Jodie Foster: Van bioscoop naar home theatre
MONEY MONSTER: George Clooney, tussen ernst en parodie
De tijdspanne tussen bioscoop- en dvd-release wordt alsmaar korter. Toch volstaat een afstand van enkele maanden om film lichtjes anders te ervaren. Zo ook bij Jodie Fosters Money Monster, een satirische financiële thriller waar de visie op de media plots heel verouderd kan gaan lijken.
BIOS: MONEY MONSTER: Wie zijn de criminelen?
George Clooneys collectie ‘Amerikaanse idioten’ blijft maar aangroeien. Na de dwaze acteur Baird Whitlock in Hail, Caesar! van de broers Coen speelt hij in Jodie Fosters Money Monster opnieuw een wat idiote figuur. Lee Gates, gastheer van een tv-show gespecialiseerd in beleggingsadvies, is een zelfingenomen cynicus die zich zonder problemen belachelijk maakt op televisie en door zijn producente Patty Fenn bij de hand genomen moet worden.
MONEY MONSTER
Alleen zitten er diep in hem nog ergens een geweten én een journalist verscholen waardoor hij uiteindelijk toch duelleert met de booswicht van dienst. Maar anti-held Kyle Budwell, die als crisisslachtoffer (na een foute beurstip van Gates gaat zijn erfenis in rook op) overgaat tot een gijzelingsactie in de studio, betaalt daarvoor de prijs.
Dat is ook de boodschap van Fosters vierde film (na Little Man Tate, Home for the Holidays en The Beaver) als regisseur. “De financiële wereld is out of control” zegt Clooney, “wanneer het fout loopt begrijpen we er niets van en is de gewone man de sigaar”. Na Margin Call (2011), The Wolf of Wall Street (2013), The Big Short (2015) en 99 Homes (2015) is Money Monster opnieuw een Hollywoodfilm die focust op de Amerikaanse financiële crash van 2008 en de manipulaties van als expert vermomde criminelen. Helaas blijft de film blind voor het feit dat de economische contradicties die leidden tot de crisis verweven waren met de kern van het kapitalistisch productiesysteem.
Maar de ‘echte criminelen’ worden wèl aangewezen. “Ik ben dan wel de man met het pistool hier,” zegt Kyle, “maar ik ben niet de echte crimineel. Dat zijn these guys (verwijzend naar ‘sterondernemer’ Walt Camby); zij bestelen ons en geraken er ook mee weg”. Niet bij Foster voor wie zij op moreel vlak crimineel zijn.
MONEY MONSTER
Money Monster focust wel op de human fingerprint, de inbreng van ‘slechteriken’ die voor rampspoed zorgen, en houdt de structuren buiten beeld. Maar Foster is oprecht in haar woede en toont zich een erfgename van Hollywoods oer-democraat Frank Capra, de filmmaker die met parabels zoals It Happened One Night (1934) en It’s a Wonderful Life (1946) de vinger legde op sociale, economische en politieke ontsporingen zonder het geloof in de Amerikaanse democratie en economie op te geven.
Heel symbolisch speelt het slot in het Federal Hall gebouw in Manhattan, waar George Washington anno 1789 als eerste president werd ingezworen. Democratische waarden worden in stelling gebracht om de samenleving te redden. Mediamensen die veranderd zijn in entertainers worden opgeroepen om weer aan te knopen bij de door Hollywood – van Park Row over All the President’s Men tot Spotlight – gevierde traditie. Resultaat is een film die het midden houdt tussen een crisiskomedie en een samenzweringsthriller en zweeft tussen kritiek en entertainment.
IVO DE KOCK
GENRE satirische thriller; REGIE Jodie Foster; SCENARIO James Linden, Jim Kouf & Alan DiFiore naar Alan DiFiore; FOTOGRAFIE Matthew Libatique; MUZIEK Dominic Lewis; CAST George Clooney (Lee Gates), Julia Roberts (Patty Fenn), Jack O’ Connell (Kyle Budwell), Dominic West (Walt Caby), Caitriona Balfe (Diane Lester); PRODUCTIE USA – 2016 – 98’; DISTRIBUTIE Sony
MONEY MONSTER
HOME THEATRE: MONEY MONSTER: Tussen ouderwets en oubollig
Een film die het midden houdt tussen een crisiskomedie en een samenzweringsthriller en zweeft tussen kritiek en entertainment, schreven we bij de bioscooprelease van Money Monster. In de slipstream van Margin Call, The Wolf of Wall Street, The Big Short en 99 Homes leek Jodie Fosters optimistische complotfilm sympathiek ouderwets. Maar bij een nieuwe visie op blu-ray oogt Fosters vierde regie-oefening eerder oubollig.
Met dank aan de jaren 90 casting (Clooney en Roberts), een gedateerde overschatting van de kracht van televisie, dwaze satirische scènes en een krampachtige poging ‘modern’ te doen door te goochelen met ’trading’ en ‘hacking’. “Vandaag gaat alles heel snel” horen we in het begin en het lijkt of Foster heimwee heeft naar het tragere ritme van de tijd van toen.
Wie haar onlangs op het grote scherm aan het werk zag in het 40 jaar jonge Taxi Driver kan dat begrijpen. En toegegeven, het vraagt lef om – zoals Foster, Clooney en Roberts – te pronken én spotten met je on-hip zijn. In tijden van selfie-narcisme wordt oubolligheid verfrissend.
IVO DE KOCK
MONEY MONSTER: Jodie Foster, USA 2016, 98′; met George Clooney, Julia Roberts, Jack O’Connell; extra’s: verwijderde scènes, scène-analyse, documentaires; FILM: ** / EXTRA’S: **; dis. Sony.
MONEY MONSTER