Actiefilm London Has Fallen: Terreur en vergelding
LONDON HAS FALLEN
Eerst was er Olympus Has Fallen, een variant op die andere terreur in Washington actiefilm White House Down. En nu dus London Has Fallen waar terreur en terreurbestrijding de Britse hoofdstad van enkele toeristische attracties beroofd. Die Hard heeft school gemaakt want in een brutaal kat-en-muis spel ligt de hoop van de onschuldige slachtoffers bij een koppige anti-held.
The Kingdom, Body of Lies, Munich, The Dark Night, United 93, Olympus Has Fallen, … Nogal wat Amerikaanse films draaien dit millennium rond terrorisme. Ze gelden als weerspiegeling van chaotische tijden, fungeren als catharsis voor een samenleving in de greep van angst en bieden in de handen van sterke regisseurs ook een portie puik entertainment.
LONDON HAS FALLEN
Dat laatste is zeker niet het geval met London Has Fallen, de terreur rampenfilm die de onorthodoxe geheime agent Mike Banning opnieuw als beschermengel voor de Amerikaanse president opvoert. Na het Witte Huis in Olympus Has Fallen is het ditmaal Londen dat fungeert als een door terroristen beheerst labyrint waaruit het moeilijk ontsnappen is. De regie is ongeïnspireerd, de plot rudimentair en de personages blijven clichéfiguren.
Toch is London has Fallen een interessante actiefilm. Bizar genoeg ook omdat het scenario gedateerd is: terroristen die het op wereldleiders gemunt hebben zijn nu echt wel out. Maar juist die kloof met de huidige realiteit maakt duidelijk dat terroristen net de Hollywood mechanismen – loutering (na een duel tussen helden en booswichten) en afstand (het gaat om symbolische figuren, filmpersonages en ‘leiders’) – willen uitschakelen.
LONDON HAS FALLEN
Bovendien is het ‘gevallen Londen’ (ordehandhavers moeten van de straten om terroristen te ontmaskeren) een spookstad die even angstaanjagend en unheimlich oogt als onze hoofdstad tijdens de dramatische aanslagen. De virtuele game die er wordt opgevoerd met Banning als first person shooter verloopt langs lijnen die we kennen uit de realiteit: woede, racisme, vergelding en wraak. Geweld blijft het enige denkbare antwoord en onrecht de enige (rationele) verklaring (de über-terrorist heeft redenen voor zijn vendetta).
Dat is jammer. Niet dat film de wereld kan redden (van terreur). Maar film kan als toonaangevend massamedium van onze tijd wel helpen om onze angsten, pijn en verdriet te exorciseren door ze te onderzoeken in een donkere zaal. Laat ons hopen dat films over terrorisme de volgende jaren niet geweerd zullen worden van onze schermen. Maar laat ons ook hopen dat de lat hoger gelegd wordt dan bij London Has Fallen.
IVO DE KOCK
(Bespreking verschenen in FILMMAGIE, n° 667, september 2016)
LONDON HAS FALLEN: Babak Najafi, UK-USA 2016, 99′; met Gerard Butler, Aaron Eckhart, Angela Bassett; FILM: ** / EXTRA’S: 0; dis. eOne.
LONDON HAS FALLEN