“Met de wereldwijde opkomst van fascisme en racisme, met Brexit en de toename van rechts populisme voelt White Riot bijzonder relevant aan” benadrukt scenarist-regisseur Rubika Shah. Haar urgente documentaire neemt ons mee naar het Groot-Brittannië van eind jaren zeventig en de strijd die de culturele basisbeweging ‘Rock Against Racism’ voerde tegen discriminatie en extremisme in een grimmige en verscheurde samenleving. Met muziek, jongerencultuur en activisme als wapens. ‘White Riot’ ademt de punkspirit uit en koppelt een speelse stijl aan stevig onderbouwd discours en verhelderende getuigenissen.
Met de levendige filmparabel ‘The White Tiger’ sluit de Iraans-Amerikaanse onafhankelijke filmmaker Ramin Bahrani aan bij zijn eerdere authenticiteit uitademende sociaal-realistische studies van de machtsverhoudingen in de neoliberale jungle zoals ‘Man Push Cart’, ‘Chop Shop’, ‘Goodbye Solo’ en ’99 Homes’. Bahrani’s adaptatie van Aravind Adiga’s met de Booker Prize bekroonde rond een jonge Indische opportunist draaiende rags-to-riches verhaal is een scherp en grimmig antwoord op Danny Boyle’s feelgood sprookje ‘Slumdog Millionaire’ en Garth Davis’ zeemzoete ‘Lion’. Een parabel tjokvol humor en woede.
“Ze zullen me zich herinneren zoals zij dat willen. Er zullen boeken en films zijn, iedereen een eigen visie. Ik wil herinnerd worden als een heel aardig persoon. Iemand die zich bekommerde om anderen en alles juist wilde doen. Als ze me maar geen heks vinden.” Met deze quote van Whitney Houston sluit documentairemaker Nick Broomfield Whitney: Can I be Me af. Een portret dat de wens van de tragisch overleden Amerikaanse zangeres respecteert en haar voorstelt als een aardig, spontaan en warm mens. Een door de industrie tot pop-icoon omgevormde gospelzangeres met een fenomenale stem. Tot het leven en verslavingen hun tol eisten.
Waarom vechten we? Waarom zeggen we meer met geweld dan met woorden? De vragen van ‘Why we fight?’ zijn enkel relevanter en de film van Alain Platel en Mirjam Devriendt is alleen urgenter geworden sinds zijn première tijdens Film Fest Gent. De release van deze ijzersterke ‘creatieve documentaire’ komt dus als geroepen.
In Hunger, Shame en Twelve Years a Slave focuste Steve McQueen heel nadrukkelijk en met pathos overladen op fysiek en mentaal lijden. Daar brengt de karaktergedreven rooffilm Widows verandering in. De vierde langspeelfilm van de Britse regisseur is een gestileerd maar warm verhaal van empowerment dat de samenleving een spiegel voorhoudt.
Filming Red swamp crayfish or crawfish (Procambarus clarkii). Amstel Hotel, Amsterdam, The Netherlands
Vijf jaar na de spectaculaire natuurdocumentaire De Nieuwe Wildernis, waar hij zijn camera’s richtte op een weinig gekend natuurgebied vlak bij Amsterdam, werkt Mark Verkerk met De Wilde Stad aan zijn reputatie van opvolger van Bert Haanstra. Een visueel fraaie en speelse documentaire over het ongetemde dierenrijk in de urban jungle Amsterdam.
Prettig gestoorde neo-noiris de specialiteit van stilist-met-theaterroots Diao Yinan, de meest Amerikaanse jonge Chinese filmmaker. Donkere moord- en misdaadverhalen tjokvol gewelddadige agenten en misdadigers met vreemde wapens: schaatsen in Black Coal, Thin Ice (2014), een paraplu in The Wild Goose Lake (2019). Op smaak gebracht met zwarte humor, absurde scènes, magische momenten, gechoreografeerde gevechten, gestileerde bromfiets achtervolgingen (een ballet van koplampen en onzichtbare draden), dramatische close-ups, geaccentueerde silhouetten en een contrastrijk licht- en donkerspel.
Diao Yinan, de meest Amerikaanse jonge Chinese filmmaker, is een begenadigd stilist met een heel eigen humor en gevoel voor tragiek. Zijn neo-noir The Wild Goose Lake is een modern en melancholisch schuld en boete sprookje van een ontroerende schoonheid. Donker en vol macho geweld maar met sterke vrouwen die voor licht en hoop zorgen.
Na memorabele, intense vertolkingen voor de meest markante hedendaagse Amerikaanse cineasten debuteert acteur Paul Dano als regisseur met een film die bij zijn introverte natuur past. Wildlife is een karaktergedreven drama dat tussen de lijnen leest en diep graaft in het inwendige emotionele leven van een tijdens de sixties uiteenspattend gezin.
In zijn eerste film als regisseur fileert Paul Dano even scherp als liefdevol een disfunctioneel gezin in het Amerika van de sixties. Wildlife is een, door de acteur en zijn partner Zoe Kazan geschreven, karaktergedreven adaptatie van de gelijknamige roman van Richard Ford. Fraai in beeld gebracht door Apichatpong Weerasethakuls DOP Diego Garcia.
