15:17 TO PARIS
“Om een held te zijn heb je geen cape nodig” zegt producente Kristina Rivera in de making of van 15:17 to Paris. Regisseur Clint Eastwood vult aan “er worden veel films gemaakt over striphelden en amper over gewone mensen die een bijdrage leveren aan de maatschappij. Daarom wou ik het boek van Alek Skarlatos, Anthony Sadler en Spencer Stone verfilmen.”
“Fuck this whole city and everyone in it. From the row-houses of Astoria to the penthouses on Park Avenue, from the projects in the Bronx to the lofts in Soho. From the tenements in Alphabet City to the brownstones in Park Slope to the split-levels in Staten Island. Let an earthquake crumble it, let the fires rage, let it burn to fucking ash and then let the waters rise and submerge this whole rat-infested place.” Aan het woord: Monty Brogan, vertolkt door Edward Norton, in Spike Lee’s 25th Hour. Een mokerslag van een film.
‘Naar de sterren’ is de letterlijke betekenis van ‘Ad Astra‘ “maar de echte regel is ‘Per aspera ad astra‘,” zegt James Gray in de making of van specialist Laurent Bouzereau, “dat je kunt vertalen als ‘door ontbering naar de sterren’.” Het geeft aan waar de regisseur van We own the night en The Immigrant de klemtoon legt. Ad Astra is een ruimte epos waar sprake is van een zoektocht naar buitenaards leven maar waar de ene missie de andere verbergt.
Lees meer »
THE AMERICAN
Met een pastiche van jaren 60 actiefilmposters waarschuwt de poster van The American ons dat de tweede film van de Nederlandse regisseur-topfotograaf Anton Corbijn (Control) niet zomaar een actiethriller voor de jaren 10 is. Nee, deze verfilming van Martin Booths ‘A very private gentleman’ is een tijdloos existentieel drama. Jason Bourne op Antonioniwijze met een snuifje Leone.
THE ASSASSIN
De Taiwanese regisseur Hou Hsiao-Hsien opent The Assassin met een tekst die de context van het verhaal schetst: in het China van de 9de eeuw, tijdens de Tang-dynastie, komt de Weibo-provincie in opstand tegen de keizer met alle gewelddadige gevolgen van dien. Een vrouwelijke huurmoordenaar, Nie Yinniang, krijgt de opdracht om haar oude geliefde, een man die ondertussen gouverneur van de rebellerende provincie is geworden, te doden. Dat oogt behoorlijk als Chinese Shakespeare met een eeuwige strijd tussen ratio en passie, werk en emoties, individu en hogere orde. Een strijd als motor van een genrefilm, met name het historische martial arts genre (equivalent van de western).
James Foley liet zich recent met Fifty Shades Darker en Fifty Shades Freed niet echt positief opmerken maar de Amerikaanse regisseur tekende wel voor twee parels: de Jim Thompson adaptatie After Dark, My Sweet en de neo noir At Close Range. Deze rauwe en visueel mooie vader-zoon tragedie met Sean Penn en Christopher Walken is te (her)ontdekken op Blu-ray.
Lees meer »
ATOMIC BLONDE
De spionagefilm boomde tijdens de Koude Oorlog periode en leek met het vallen van de Berlijnse muur een gedoemd genre. Niets was minder waar. Naar het voorbeeld van opperspion James Bond verschoof de klemtoon echter van spanning en mysterie naar actie en geweld. De ultra gestileerde spionagethriller van David Leitch, Atomic Blonde, vormt daarop geen uitzondering.
“Part of the journey is the end” zegt Tony Stark in Avengers: Endgame, het 22ste deel van het Marvel Cinematic Universe dat een ruim 10 jaar durende trip afsluit met een even melancholisch als emotioneel epos. Na het met een intrigerende tragische cliffhanger eindigend kinetisch audiovisueel bombardement Avengers: Infinity War serveren Anthony en Joe Russo ons een karaktergedreven slotluik dat met een soort ‘best of’ Marvel Comics compilatie de beste superheldenfilm van Hollywoods franchise producenten oplevert. Om Thor te citeren: “I like this one.”
Lees meer »
BABY DRIVER
Deborah: “Sometimes all I want to do is head west on 20 in a car I can’t afford with a plan I don’t have – just me, my music, and the road.” Baby: “I’d like that, too.” Baby Driver is een popcorn actiefilm die er van droomt een road movie te zijn.
BATMAN VS SUPERMAN: DAWN OF JUSTICE
Zack Snyder is de specialist van de luidruchtige, hyperkinetische over the top actiecinema. Met films als (remake) Dawn of the Dead, 300, Watchmen en Man of Steel leek hij de geknipte man om het DC universum mee te helpen transfereren van strips naar film. Met Batman vs. Superman: Dawn of Justice als vingeroefening en wegvoorbereider voor Justice League en Justice League Part Two.