Edgar Wrights Hot Fuzz: Britse ode aan Amerikaanse actiefilm
HOT FUZZ
Het Britse trio achter sitcom Spaced en horrorkomedie Shaun of the Dead – regisseur-scenarist Edgar Wright, acteur-scenarist Simon Pegg en acteur Nick Frost – verrast met een grappige en liefdevolle hommage aan de Amerikaanse actiefilm. “Hot Fuzz is géén parodie,” benadrukt Wright, “maar een eerbetoon aan dat soort cinema”.
HOT FUZZ
“Cinema wordt gedefinieerd door verschillende genres,” stelt Edgar Wright, “men kan, zoals ik, zowel de films van Michael Haneke
als die van Michael Bay appreciëren”. Na humor met Amerikaanse zombiehorror te hebben vermengd in Shaun of the Dead, voert hij in
Hot Fuzz dezelfde operatie uit met het actiegenre. De locaties van deze komische politiefilm zijn Brits maar het referentiekader is de Amerikaanse actiefilm van het type Lethal Weapon en Die Hard. Expliciete verwijzingen naar Bad Boys 2 (van Michael Bay) en Point Break (Kathryn Bigelow) blijken geen toeval. “Ze vertegenwoordigen de kwintessens van de Amerikaanse popcornfilm” aldus Wright.
Hot Fuzz vertelt het verhaal van een té bekwame Britse agent die in een té rustig plattelandsdorp terecht komt. Nicholas Angel wordt in briljante openingsscènes gepresenteerd als de beste agent van Londen, een bobby die omwille van zijn ergerlijke perfectie door zijn oversten wordt gemuteerd naar een charmant dorp met de laagste misdaadcijfers van het land. Tot een reeks bizarre ‘ongevallen’ het leven kost aan talloze inwoners. Opnieuw botst Angel met mensen die zich aan zijn ‘overijverigheid’ en ‘paranoia’ storen. Alleen een gevoelige partner met hoog nerd-gehalte kan voor enige steun zorgen. Danny Butterman blijkt een kenner van… blockbusters!
HOT FUZZ
Het grote verschil met Michael Bay is dat Edgar Wright nog wel de tijd neemt om zijn personages te introduceren. In een klassiek gestructureerd en rustig geritmeerd eerste deel ligt de nadruk op de verontrustende (uiteraard bedrieglijke) normaliteit van Sandford (dat zijn titel van ‘dorp van het jaar’ wil verlengen), op de bevreemdende onverschilligheid t.o.v. moorden en op de politieprocedures die Angel volgt. Met de jacht op een ontsnapte zwaan als surrealistisch intermezzo (de rode draad door de film zal uiteindelijk een dramatische functie blijken te hebben).
De extreem brutale moordscènes (met o.m. stenen en tuinscharen als wapens) brengen een luidruchtige spiraal van actie en explosies op gang die culmineert in een shoot-out in een supermarkt én een knokpartij te midden een maquette van het ‘toekomstige’ dorp (want speculatie ligt aan de basis van het complot dat voor alle onheil zorgt). Dat laatste is een overduidelijke verwijzing naar de buitensporige verwoestingen in Amerikaanse actiefilms. Samen met het oorverdovende geluid, de ultraflitsende montage en de nadrukkelijke close-ups van gebaren en blikken.
HOT FUZZ
Allemaal uitdrukkingen van het bigger than life-aspect van de Amerikaanse ‘actiefilms met hoog octaangehalte’. Zonder de draak te steken met deze cinema van de overdrijving wijzen de makers toch op het surrealistische karakter ervan. Ze wisselen domme en subtiele (vaak op de achtergrond spelende) grappen af en benadrukken de absurditeit van de superagent die tijdens een moordonderzoek een kermis moet bewaken.
De Britse touch van Wright & co beperkt zich niet tot verwijzingen naar plattelandsmysteries (van Agatha Christie tot The Wicker Man). De viriele vriendschap tussen Nicholas en Danny is emotioneler dan de band tussen mannen in de doorsnee Michael Bay-productie en hun vrouwloos bestaan ademt een triestheid uit die aan Britse kitchen sink-drama’s herinnert. Alleen werd sociale achterstelling vervangen door het onvermogen van de video- en game-generatie om volwassen te worden (Danny) en de werkverslaving van humorloze dertigers (Angel).
HOT FUZZ
Ook de relativerende humor is typisch Brits. Heel Amerikaans is dan weer de aanstekelijke liefde voor genrecinema en de link tussen kinetische energie en kijkplezier. De makers van Hot Fuzz bevinden zich artistiek tussen de VS en Groot- Brittannië, tussen de opbouw en deconstructie van entertainment, tussen beleving en analyse. Een beetje zoals hun landgenoot Tony Scott bij het door Wright geprezen Domino (“De meest arty studiofilm ooit gemaakt”).
Of zoals de tussen orde en opwinding twijfelende personages. “Ik wil niet ontkennen dat dit een ongeremde, adrenaline-gedreven thrill ride was,” laat Nicholas Angel zich in volle actie droogjes ontvallen, “maar het is onmogelijk om zo’n slachting aan te richten en chaos te creëren zonder dat het tot een gigantische stapel papierwerk leidt”. Waarop zijn partner repliceert: “Trek het je niet aan, man, het gaat hier ontploffen!”.
IVO DE KOCK
(Artikel verschenen in FILMMAGIE, n° 577, september 2007)
HOT FUZZ: actiekomedie / reg. Edgar Wright / sce. Edgar Wright & Simon Pegg / fot. Jess Hall / mon. Chris Dickens / muz. David Arnold / act. Simon Pegg (Nicholas Angel), Martin Freeman (Sergeant), Bill Nighy (Inspector), Joe Cornish (Bob), Chris Waitt (Dave), Eric Mason (Bernard Cooper), Nick Frost (Danny Butterman) / pro. Tim Bevan & Nira Park / UK-F / 2007 / 121’ / dis UPI
HOT FUZZ