François Ozons Jeune & Jolie: Coming-of-age in vier seizoenen

jan 7, 2018   //   by Ivo De Kock   //   Algemeen, drama, film, genre, regisseur  //  No Comments

JEUNE & JOLIE

Mijn eerste films gingen over teenagers,” zei François Ozon in Cannes, “daar wou ik naar terugkeren om een andere visie te geven op deze vaak geïdealiseerde periode. Voor mij was dat immers een moeilijke tijd”. Na een resem vaak hypergestileerde en soms emotioneel gladgestreken films (Swimming Pool, Angel, Ricky, Potiche) grijpt de Franse cineast met Jeune & Jolie terug naar de rauwe emoties en de brutale kilte van zijn vroege films (Sitcom, Les amants criminels, Sous le sable).

JEUNE & JOLIE

Op een ijzige en wrede manier fileert hij een losgeslagen 17-jarig meisje voor wie de coming-of-age loopt via een parallel leven als hoer. Vier seizoenen en vier liedjes van Françoise Hardy (ook al inspiratiebron voor Gouttes d’eau sur pierres brûlantes en 8 Femmes) ritmeren een parcours bezaaid met illusies en desillusies. En de ziel van dit ‘jong & mooi’ meisje weerspiegelt een weinig romantische tijdsgeest.

Fassbinder- en Ophuls-fan Ozon blijft het kunstmatige koesteren maar injecteert ditmaal documentaire echtheid in het verhaal. Waardoor Jeune & Jolie een in reportagestijl gedraaid sprookje lijkt. Alles begint de zomer dat Isabelle 17 wordt. De obligate zomerliefde, de zonnige vakantiesfeer en het confortabele familieleven beletten niet dat er iets wringt. Zoals alle adolescenten waant Isabelle zich onsterfelijk maar dat euforisch gevoel gaat gepaard met emotionele stuurloosheid.

JEUNE & JOLIE

De nog niet verworven nieuwe identiteit van volwassen vrouw roept vragen op. De lyceumstudente gaat voor anonieme (betaalde) seks met verschillende mannen als naschoolse activiteit. Met dank aan internet, een pseudoniem en tweede telefoon. Of ze tijdens haar initiatietocht geld, genot, pijn, zelfbevestiging of gevaar zoekt is niet duidelijk. Ozon benadert zijn anti-heldin niet op een psychologische maar op een zintuigelijke wijze, waardoor ze mysterieus blijft.

“Ik wou het publiek in een positie plaatsen dat ze niet alles begrijpen,” zegt Ozon, “wat mij interesseert in cinema is vragen stellen”. De cineast laat een student een romantisch gedicht van Rimbaud over de opwindende mogelijkheden van adolescentie voorlezen maar contrasteert dit met Isabelle’s postmoderne gevoelloosheid. ‘La putain’ houdt van niemand, geniet nooit en verveelt zich permanent. Ultra-egoïsme als teken van de tijd, Ozon serveert melancholie bitter, ijskoud en wreed. Allesbehalve ‘jolie’.

IVO DE KOCK

JEUNE & JOLIE

GENRE drama

REGIE François Ozon

SCENARIO François Ozon

FOTOGRAFIE Pascal Marti

MUZIEK Philippe Rombi

CAST Marine Vacth (Isabelle), Géraldine Pailhas (Sylvie), Frédéric Pierrot (Patrick), Fantin Ravat (Victor)

PRODUCTIE F – 2013 – 95’

JEUNE & JOLIE

Leave a comment