Martin Scorsese’s No Direction Home: Op zoek naar de mens achter de mythe
Martin Scorsese zoekt in No Direction Home: Bob Dylan naar de mens achter de mythe Bob Dylan in een documentaire ontdekkingsreis door de muzikale sixties.
Martin Scorsese zoekt in No Direction Home: Bob Dylan naar de mens achter de mythe Bob Dylan in een documentaire ontdekkingsreis door de muzikale sixties.
“Film is een ziekte, zei Frank Capra. Wanneer het virus je bloedstroom besmet, wordt het je belangrijkste hormoon. Zoals bij heroïne is het enige tegengif voor film… meer film”. Deze ‘bekentenis’ opent en duidt de documentaire filmles A Personal Journey With Martin Scorsese Through American Movies.
“De dolle schutter die in ‘89 meer dan een dozijn vrouwelijke slachtoffers maakte op een school in Montréal zorgde voor een diep trauma bij de Canadezen omdat zijn daad gemotiveerd was door vrouwenhaat” zei Denis Villeneuve (Maelström) na de vertoning van het stijvol zwart-witte Polytechnique tijdens het Filmfestival van Cannes 2009, waar zijn film geselecteerd was voor de Quinzaine des Réalisateurs.
De gedeeltelijk in België gedraaide Grote Prijs van Film Fest Ghent winnaar A Quiet Passion is een biopic over de 19de eeuwse Amerikaanse dichteres Emily Dickinson (1830-1886). De Britse regisseur Terence Davies beschouwt deze even beruchte als beroemde vrouw, zo vertelde hij ons tijdens zijn passage in Gent, als “een van Amerika’s grootste dichters.” Haar werk bevat volgens hem “een immense waardigheid en valt op door diepzinnige meditaties over sterfelijkheid en de vergankelijkheid van het leven.” Davies koesterde een levenslange fascinatie voor deze getormenteerde kunstenares die focust op “de terreur en de schoonheid van de wereld” en was zielsgelukkig toen hij uiteindelijk producenten wist te overtuigen om de film te financieren.
«Laat je door niemand behandelen als een invalide». Die les krijgt Ray Charles ingeprent door zijn moeder, vlak nadat we in de generiek pianotoetsen weerspiegeld zien in de legendarische donkere zonnebril van het Amerikaans soulicoon. Het verlangen om «altijd op eigen benen te staan» is de rode draad door biopic Ray.
“Wij zijn politiemannen, geen politici,” zegt Arnold Schwarzenegger tegen James Belushi in Red Heat, “wij mogen elkaar mogen”. In deze cartoonachtige actiekomedie van The Warriors regisseur Walter Hill uit ‘88 verrast Arnie door zelfspot en het vernietigen van het toen nog in Amerika levende vijandbeeld van de Russen.
Delmer Daves’ atypische film noir The Red House uit 1947 is een van Martin Scorsese’s favorieten maar was lang enkel te zien in een verminkte versie. Gelukkig brengt het Franse Rimini Editions nu een gerestaureerde versie uit.
Na The Last Temptation of Christ en Kundun was Silence de derde religiefilm van Martin Scorsese. Maar de voormalige misdienaar uit Little Italy maakte al tal van films waar geloof, en de relatie tussen opoffering en verlossing, centraal stond. Voor zijn eigen Christus-figuur hoef je niet ver te zoeken: dat was de eenzaam door zijn biotoop New York zwervende Travis Bickle in Taxi Driver.
“Misschien ben ik wel de Michael Moore van de horror” zegt George A. Romero n.a.v. Survival of the Dead, een allegorische donkere satire waar ernst en humor hand in hand gaan. De roots van de patroonheilige van de zombiefilm liggen zowel in het verzet tegen de Vietnamoorlog als in de ‘larger than life’-strips van E.C. Comics. “Mijn films moeten over iets gaan” herhaalt Romero keer op keer.
B-filmer Jack Arnold (1916-1992) realiseerde tal van films, van westerns zoals No Name on the Bullet tot omstreden tienerdrama’s zoals High School Confidential, maar schitterde vooral in de jaren 50 met sciencefiction films die hij voor Universal maakte. Films zoals Tarantula.