Archive from juli, 2017
COLD MOUNTAIN
In literatuur en film is «de tocht» vaak een metafoor voor het spirituele leven van mensen die onderweg veranderen en «thuiskomen» met een nieuw bewustzijn en een versterkte persoonlijkheid. Cold Mountain vertelt de pijnlijke odyssee van een deserteur die in 1864 de slagvelden van de Amerikaanse Burgeroorlog verlaat om terug te keren naar de vrouw van wie hij houdt maar die hij amper kent.
Lees meer »
FINDING NEMO
“Now, what’s the one thing we have to remember about the ocean?” vraagt Marlin in Finding Nemo. “It’s not safe” antwoordt Nemo. “That’s my boy” repliceert Marlin. Angst en humor gaan samen in deze briljante Pixar-film.
Lees meer »
FINDING NEMO
Drijvende kracht achter Pixar Animation Studios is een kleine groep door de animatiemicrobe gebeten creatievelingen. Pioniers John Lasseter, Pete Docter, Andrew Stanton en Lee Unkrich aangevuld met nieuweling Brad Bird (regisseur van de 2004-release The Incredibles). Finding Nemo-bedenker, -scenarist en -regisseur Andrew Stanton schreef de scenario’s van Toy Story, Toy Story 2, A Bug’s Life (waarvoor hij co-regisseur was) en Monsters, Inc. Lee Unkrich verzorgde mee de montage van zowel Toy Story als A Bug’s Life en fungeerde als co regisseur bij Toy Sfory 2, Monsters, Inc., nu Finding Nemo en straks Cars. Een gesprek over creatieve werksfeer en dartele visjes.
Lees meer »
INHERENT VICE
De Amerikaanse cinema blinkt uit in ontluisterende, melancholische verhalen die verankerd zijn in de realiteit maar toch een hoog larger than life-gehalte bezitten. Verhalen die een tijdsgewricht – de jaren 60 (Selma), 70 (Inherent Vice) en 80 (A Most Violent Year, Foxcatcher) – fileren en daarbij racisme, hebzucht en narcisme als maatschappelijke onderstromen blootleggen. Paul Thomas Andersons briljante, geschifte Thomas Pynchon-verfilming is daarbij een buitenbeentje.
Lees meer »
INVASION OF THE BODY SNATCHERS
Net als Jack Finneys boek en Donald Siegels klassieker weerspiegelt Philip Kaufmans Invasion of the Body Snatchers de angsten van zijn tijd. Maar de ondergewaardeerde paranoiatrip uit 1978 bleek ook behoorlijk visionair.
Lees meer »
KILL BILL VOL. 2
Na zes jaar winterslaap is scenarist/regisseur én cultfiguur Quentin Tarantino opnieuw helemaal «alive and kicking» met een visueel uitbundige wraakorgie gesitueerd in een mijlenver van de realiteit verwijderd filmisch universum.
Lees meer »
KILL BILL VOL. 2
Quentin Tarantino’s Kill Bill werd bij zijn bioscooprelease in twee delen en evenveel schuifjes uitgebracht. Daardoor bleken het project in zijn geheel en de twee delen afzonderlijk moeilijk te plaatsen. Resultaat was een heel verschillende kijkervaringen en appreciaties.
Lees meer »
THE KING OF COMEDY
“I’m gonna work 50 times harder, and I’m gonna be 50 times more famous than you,” zegt Rupert Pupkin tegen Jerry Langford in Martin Scorsese’s miskende zwarte komedie The King of Comedy. “Then you’re gonna have idiots like you plaguing your life!” is diens repliek. Pupkins drang naar vijf minuten roem is zo groot dat hij behoorlijk ‘gek’ gedrag vertoont. Maar “Better to be king for a night than schmuck for a lifetime” is zijn motto.
Lees meer »
LA LA LAND
Op een no time werd de dertiger Damien Chazelle van een revelatie (Whiplash) een zesvoudige Oscarwinnaar en gevestigde waarde (La La Land). Met het alomgeprezen La La Land veroverde hij filmfestivals, liet hij arthouses en multiplexen vollopen en reanimeerde hij schijnbaar op zijn eentje het al even zieltogende genre van de romantische musical. Ongetwijfeld een van de meest markante films van het jaar en een charmant visueel en dansspektakel maar te narcistisch om een nieuwe mijlpaal te zijn.
Lees meer »
THE LEGO BATMAN MOVIE
In een zomer waar traditioneel superhelden zichzelf té ernstig nemen is het leuk om te genieten van een animatiefilm die hiermee de draak steekt. The LEGO Batman Movie voert de pratende gele poppetjes met vierkante lijfjes en korte beentjes die schitterden in The Lego Movie (2014) opnieuw op in een tegelijk grappige, nostalgische en relativerende superheldenfilm met Batman in de hoofdrol. Het tempo is meestal hels en de grappen vaak volwassenen maar de kids vergeten vlot voor 104 minuten het strand en de ijsjes. En het eventuele mindere weer.
Lees meer »