James Grays The Yards: Tragische misfit in een stervende wereld

mrt 28, 2017   //   by Ivo De Kock   //   actueel, Algemeen, dvd, film, genre, regisseur, tragedie  //  No Comments

THE YARDS

“Films zoals The Yards worden niet meer gemaakt,” verzucht acteur James Caan in een begeleidende achter-de-schermen documentaire. Zijn collega’s Faye Dunaway, Mark Wahleg en Charlize Theron loven James Gray uitgebreid als “een regisseur die weet wat hij wil.” Dat blijkt uit zijn audiocommentaar maar natuurlijk vooral uit dit portret van een tragische held in een stervende wereld.

James Gray verklaart zich fan van een langzame filmopbouw (met een ‘ouverture’ en een traag ritme), “underplayed performances” van acteurs (die hem moeten verrassen) en tedere momenten. Voor The Yards liet Gray zich inspireren door het sociaal-realisme van Rosi en Kazan om het arbeidersmilieu en de vruchteloze integratiepoging van een gevangene in de markteconomie weer te geven.

De film vertelt het verhaal van een “tragic misfit” en een stervende wereld. De empathie van de regisseur gaat uit naar alle betrokkenen; niemand is helemaal goed of slecht. James Gray opteerde bewust voor een tragedie en niet voor drama; economische, culturele en sociale krachten zorgen ervoor dat de personages de controle verliezen.

De cineast illustreert dat met het niet doden van de gehospitaliseerde agent. Toeval neemt het personage de beslissing uit de hand. Gray verdedigt zijn visie met vuur; het tempo bepaalt niet of een film boeiend is, films draaien rond de pauzes tussen de lijnen, details onderscheiden archetypes van clichés en schilderkunst vormt een uitstekende inspiratiebron voor wie verhalen visueel wil vertellen.

Maar Gray is ook eerlijk. Hij bekent fouten te hebben gemaakt (licht-flashes die tijdens een fatale worsteling slechts afleiden) en niet helemaal tevreden over het slot van The Yards te zijn. Het huidige louterende einde (met een sessie ‘namen noemen’ tijdens een hoorzitting) werd hem door de studio op de studio opgedrongen maar ook zijn eigen slot (waarin de outcast wordt aanvaard door de moeder van zijn gestorven nicht) voldeed niet. Alleen over de afsluitende beelden (een metrorit sluit de cirkel) is James Gray tevreden.

IVO DE KOCK

JAMES GRAY

 

Leave a comment