The Hunger Games Mockingjay part I & II: Brood en spelen
THE HUNGER GAMES MOCKINJAY 2
Dat producent Lionsgate hoopt een attractiepark te openen met zijn drie grootste franchises (Twilight, Divergent en The Hunger Games) als verschillende ‘werelden’ illustreert hoe sterk cinema terugkeert naar zijn roots als kermisattractie. De films zelf geven dan weer aan hoe ver we verwijderd zijn van de morele cinema van de seventies toen attractieparken in het cult-tweeluik Westworld & Futureworld iets zegden over de samenleving en de rol van entertainment met duidelijk metaforische verhalen.
In The Hunger Games zijn de metaforen en de symboliek nog altijd veelzeggend, maar de film serveert de kijker tegelijk entertainment dat veel overeenkomsten heeft met het ‘brood en spelen’ gegeven dat de makers beweren aan te klagen. De op adolescenten gerichte (en op het werk van Suzanne Collins gebaseerde) dystopische saga volgt Katniss Everdeen in een overlevingsstrijd die uiteindelijk een revolte tegen de dictatoriale president Snow wordt.
THE HUNGER GAMES MOCKINJAY 1
Een harde en gewelddadige strijd die het meisje weinig tijd voor liefde en amoureuze keuzes laat. Daar waar de eerste twee afleveringen focusten op het spel, sluit de trilogie af met een tweeluik waarin een gewapend conflict tot een cynisch eindspel leidt. De winnares van twee ‘hunger games’ neemt de leiding van een volksopstand die uiteindelijk netjes geënsceneerd blijkt.
De toon is somber en donker terwijl de dood van acteur Philip Seymour Hoffman tijdens de opnamen van zijn personage een macabere geest maken. Bovendien is de film behoorlijk ambigu: triomfantelijke actiescènes lijken een ode aan militarisme terwijl de makers kritiek leveren op totalitair denken, populisme en het manipulatieve karakter van een spektakelmaatschappij.
THE HUNGER GAMES MOCKINJAY 1
Nieuw is dit niet, ook The Lego Movie trachtte van twee walletjes te eten door via de thematiek kritiek te leveren op het visuele spektakel waarmee het zelf de kijkers trachtte te entertainen en. The Hunger Games geeft aan hoe propaganda werkt maar is zelf een fijn staaltje van manipulatie.
De trilogie begon verontrustend en kreeg aanvankelijk de kritiek ’te gewelddadig’ te zijn maar integreerde die kritiek in het slotdubbelluik (dat de lelijke beeldtaal van propaganda in zijn filmstijl verwerkt) om uiteindelijk bijzonder geruststellend af te ronden. De orde wordt hersteld en elk verzet, elk streven naar verandering, blijkt futiel en dus overbodig. Precies de boodschap die de machtshebbers in deze dystopie met hun ‘brood en spelen’ willen meegeven. Behoudsgezindheid verkopen als rebellie, faut le faire!
IVO DE KOCK
(Artikel verschenen in FILMMAGIE, n° 665, mei-juni 2016)
THE HUNGER GAMES MOCKINGJAY PART I & II: Francis Lawrence, USA 2014/2015, 123’/137′; met Jennifer Lawrence, Johs Hutcherson, Liam Hemsworh, Woody Harrelson, Julianne Moore, Philip Seymour Hoffman; extra’s: commentaar, verwijderde scènes/commentaar, documentaires, 3D versie; FILM: ** / EXTRA’S: */***; dis. Belga;
THE HUNGER GAMES MOCKINJAY 2
.